O festiwalu

Zeszłoroczna edycja Festiwalu Digital Cultures była poświęcona archiwom i twórczemu dialogowi z przeszłością. W tym roku skierujemy uwagę w przeciwną stronę, ku różnym wizjom przyszłości w kulturze i sztuce cyfrowej. Nie mamy tu do czynienia z jedynym, gotowym scenariuszem, ale z wachlarzem prawdopodobnych zdarzeń, utopijnych wizji, możliwych zmian. Jakimi narzędziami chcemy dziś budować i rozumieć przyszłe utopie? Jak możemy je twórczo wykorzystać do zmiany świata?

Nasz namysł nad wizjami przyszłości podzieliliśmy na kilka obszarów tematycznych. Jednym z wiodących zagadnień naszego festiwalu będzie CRISIS. Zastanowimy się nad tym, jak w czasach dynamicznych przemian tworzyć przyszłość nie tylko lepszą, ale też stabilną. Przyjrzymy się zatem trwającemu kryzysowi klimatycznemu i sprawdzimy, jakich pomysłów na jego rozwiązanie dostarczają nam film i literatura science fiction. Dlatego też zobaczymy fragmenty serialu Bretta Gaylora „The Internet of Everything” i porozmawiamy o tym, jak dane udostępniane przez nas globalnym korporacjom mogłyby się ulepszyć planowanie miast i podnieść jakość usług medycznych.

W sekcji HOPES dużo miejsca poświęcimy rozmowie o twórczym zarządzaniu kryzysem. Zastanowimy się, do jakiego stopnia pandemia przewartościowała podejście instytucji kultury do zrównoważonego budowania kolekcji i współpracy międzynarodowej. Rozważymy również, na ile uwzględnienie aspektów etycznych w strategii rozwoju sztucznej inteligencji pozwoli nam bezpiecznie korzystać z możliwości, jakie oferuje ona sztuce i innym sektorom. Z kolei inspiracji do rozmowy o tym, jak roboty mogą pomóc osobom starszym w podtrzymaniu kontaktów społecznych i polepszeniu ich codziennej kondycji emocjonalnej, dostarczy Program Filmowy.

Czy technologia może stać się przedłużeniem człowieka? Jakie relacje łączą to, co ludzkie, z tym, co przez ludzi stworzone? W sekcji HUMAN NON HUMAN zgłębimy tajniki działania sztucznej inteligencji na przykładzie procesu robienia pierogów, nauczymy się, jak poszerzać spektrum działania naszych zmysłów poprzez dźwięk. Wyruszymy także w podróż śladami klasyków polskiego kina science fiction lat 60., w którym świat ludzi nieustannie eksperymentuje ze światem robotów i maszyn.

Podczas Festiwalu Digital Cultures na przyszłość w jej różnych odmianach spojrzymy oczami artystów i artystek wizualnych, architektów, pisarzy, reżyserek filmowych, projektantów graficznych, twórców gier komputerowych, artystek dźwiękowych, tancerek, technologów i naukowczyń. W programie obok dyskusji znajdą się warsztaty, pokazy filmowe i specjalnie przygotowany Program Audio. Jak co roku dużo miejsca poświęcimy prezentacji polskiej sztuki, która niezmiennie zachwyca swoją świeżością i oryginalnością.

Zapraszamy społeczność Festiwalu do wspólnego pisania „Manifestu Przyszłości Wyobrażonych”, w którym wyrażone zostaną nasze postulaty, nadzieje i rozmaite scenariusze rozwoju kultury. Być może i one znajdą się za kilkadziesiąt lat w tekście otwierającym jakiś festiwal.

Best of Poland Forum to szansa na zapoznanie się z pracami wschodzących talentów i uznanych artystów z naszego kraju. Polscy twórcy zaprezentują 17 projektów, realizowanych na styku sztuki i kultury: gry komputerowe, projekty VR, rozwiązania wykorzystujące AI i zdigitalizowane zasoby.

Na stworzony przez polskich i zagranicznych artystów program składa się sześć skłaniających do refleksji prac dźwiękowych, które pomogą nam inaczej spojrzeć na naszą codzienność. Zbiór obejmuje nagrania terenowe, ASMR, angażujące, jak i medytacyjne. Rzuca on wyzwanie utartym wyobrażeniom na temat podążania za czyimiś wskazówkami i stanowi ucieczkę od codziennej monotonii.

Program jest zachętą dla użytkowników, by odeszli od ekranów komputerów po miesiącach pracy zdalnej. Może być odbierany w zamkniętej przestrzeni własnego domu lub w spokojnym miejscu na zewnątrz.

Temat przewodni tegorocznego festiwalu stał się pretekstem do odkrycia na nowo filmowej fantastyki naukowej i zastanowienia się, jak twórcy wyobrażali sobie przyszłość w połowie XX wieku. Żeby odpowiedzieć na to pytanie warto przyjrzeć się nielicznym istniejącym próbom polskiej kinematografii science-fiction. W programie filmowym towarzyszącym festiwalowi Digital Cultures zestawiamy ze sobą historyczne już przykłady polskich filmowych „przyszłości wyobrażonych” ze współczesnymi próbami opowiedzenia o tym, co nasz czeka.

Początki polskich filmów S-F, to nie tylko dystopijne wizje, ale również krótkie produkcje telewizyjne, jak jedyna komedia Andrzeja Wajdy o transplantacjach, czy krótka fabuła Stanisława Kokesza o obłąkanym naukowcu oraz historia o kosmitach Janusza Kubika. Bardzo ważną rolę w budowaniu obrazu przyszłości odegrało również Studio Eksperymentalne Polskiego Radia, które za pomocą dźwięków kreowało nowe światy.

Zestawienie tych mało znanych tytułów ze współczesnymi filmami, a szczególnie pracami polskich oraz zagranicznych artystek i artystów – okazuje się bowiem, że filmowa dyskusja na temat przyszłości przeniosła się na pole sztuk wizualnych – pomaga spojrzeć na te filmy szerszej, w kontekście palących obecnie, ale poruszanych już wcześniej problemów. Okazuje się, że jest pewna ciągłość filmowych zmagań z przyszłością. Wątki związane z katastrofą klimatyczną pojawiają się bowiem zarówno we współczesnych pracach, jak i dystopiach z końca XX wieku. Prace artystek, poruszające problematykę antropocenu, kryzysu i możliwych rozwiązań, okazują się być zanurzone w tradycji filozoficznego, często niskobudżetowego, polskiego S-F.

W programie znalazły się również międzynarodowe produkcje, które pozwalają na szersze spojrzenie na zmiany w świecie cyfrowym i relacjach człowieka z naturą.

Jak co roku, warsztaty i indywidualne spotkania z ekspertami pozwolą nabyć uczestnikom nowe umiejętności, poszerzyć horyzonty i zasięgnąć rady u doświadczonych profesjonalistów.

Choć w tym roku zamiast warszawskiego Iluzjonu spotkamy się w salach wirtualnych, dołożyliśmy starań, aby program dawał okazję do nieoficjalnych wymian – w swobodnej atmosferze, z możliwością przeprowadzenia wspólnej burzy mózgów. Zdajemy sobie sprawę z tego, jak ważne w tym czasie jest budowanie społeczności.

Festiwal dostępny będzie online dla wszystkich, jednak niektóre wydarzenia będą streamowane na żywo ze studia w Warszawie.

W tym roku ośrodkiem festiwalowym stanie się nasza strona internetowa, zaś w codziennym newsletterze będziemy informować publiczność o najciekawszych punktach programu.

Instytut Adama Mickiewicza to krajowa instytucja kultury mająca za zadanie popularyzować polską kulturę i wzmacniać jej wizerunek przez aktywne uczestnictwo w międzynarodowej wymianie kulturalnej. Instytut realizuje projekty w Europie, Azji i obydwu Amerykach.
Od roku 2015 rozwija ofertę kultury cyfrowej, mającą na celu mocniejsze zaznaczenie na scenie międzynarodowej obecności polskich artystów działających na styku sztuki z technologią cyfrową. Flagowym projektem Instytutu w tej dziedzinie działalności jest coroczny festiwal Digital Cultures, zainicjowany w 2017 r. Instytut wspiera uczestnictwo polskich artystów w wystawach, prezentacjach i stażach za granicą przez cały rok.